ارگاسم زنان مسئله ای است که کمتر در مورد آن صحبت می شود و شاید به دلیل همین کمبود اطلاعات باشد که باورهای نادرستی در موردش وجود دارد. این مطلب به برخی از این باورها اشاره و آنها را اصلاح کرده است.

الگوی پیشرفته انواع پاسخ جنسی زنان (مدل مستر و جانسون)

این مدل، انواع مختلف پاسخ زنان در یک رابطه جنسی را در وضعیت های متفاوت نشان می دهد. 3 نوع منحنی برای پاسخ جنسی زنان و عبور آنها از مرحله تهییج و میل جنسی به مرحله ثابت (پلاتو) و مرحله نهایی که همان پایان رابطه است، دیده می شود. برای ترسیم این منحنی ها از مطالعه های آماری مختلفی استفاده شده است. 

برای مثال یک زن می تواند در یک رابطه، فرم منحنی A را تجربه کند؛ یعنی در یک شیب ملایم از مرحله تهییج جنسی به مرحله ثابت (پلاتو) برسد و در طول یک رابطه چند بار ارگاسم را تجربه کند و خیلی آهسته به مرحله رخوت در پایان رابطه برسد.

منحنی B مانند منحنی A یک عبور با شیب ملایم از مرحله تهییج به مرحله ثابت (پلاتو) را نشان می دهد ولی تجربه ارگاسم همانند منحنی A اتفاق نمی افتد و خیلی سریع تر از منحنی A به مرحله رخوت و پایان رابطه می رسد. در منحنی C عبور از مرحله هیجانی و تهییج جنسی متفاوت است و مرحله ثابت (پلاتو) اصلا اتفاق نمی افتد و مستقیما وارد ارگاسم می شود. هر زنی می تواند در موقعیت ها و شرایط متفاوت هر 3 نوع منحنی را در طول رابطه زناشویی خود تجربه کند.

1- زنانی که به ارگاسم نمی رسند سرد مزاجند!

این باور اشتباه است. این باور که زنانی که به ارگاسم نمی رسند سرد مزج هستند، احتمالا از تئوری فروید اقتباس شده که معتقد بود فقط زنانی که ارگاسم واژنی دارند، از سلامت جنسی برخوردارند و به ارگاسم رسیدن از طریق تحریک ناحیه کلیتوریس نشانه وجود یک اختلال اعصاب و روان است.

امروزه این باور کاملا رد شده است. زنی که از تحریک ناحیه کلیتوریس به ارگاسم می رسد، به طور حتم نوعی از ارگاسم را تجربه کرده و اصلا سرد مزاج نیست. به زنانی که به ارگاسم نمی رسند اما میل به برقراری رابطه زناشویی دارند نیز در اصطلاح طبی سرد مزاج نمی گویند.

2- زنان یا به ارگاسم واژینال می رسند یا به ارگاسم ناحیه کلیتوریس

این باور اشتباه است. نباید زنان را به دو گروه تقسیم کرد. گرچه بیشتر زنان ارگاسم ناحیه کلیتوریس را تجربه می کنند و اندکی ارگاسم واژینال ولی زنانی هم هستند که تجربه رسیدن به هر 2 ارگاسم را دارند.

3- برخی زنان هرگز به ارگاسم نمی رسند

این باور اشتباه است. شاید به جای آنکه بگوییم برخی زنان به ارگاسم نمی رسند بهتر است بگوییم به ارگاسم نزدیک می شوند. ممکن است زنی در 30 سالگی ارگاسم را تجربه نکرده باشد اما در 32 سالگی به آن برسد. گاهی نیز زنی با همسر اول خود هرگز به ارگاسم نمی رسد اما در ازدواج دوم این حس را تجربه می کند زیرا رسیدن زن به ارگاسم تا حد زیادی به رفتار مرد و تصویرهای ذهنی که او خلق می کند، بستگی دارد.

4- زنان از رابطه زناشویی لذت نمی برند

اشتباه است. لذت از برقراری رابطه زناشویی مسئله ای مجزا از رسیدن به ارگاسم است.

5- برای یک رابطه زناشویی موفق حتما باید به ارگاسم رسید

این باور نیز اشتباه است. بعد از تحولات قرن 20، تا مدت ها به ارگاسم رسیدن زنان مورد بحث بود و بسیاری از زنانی که به این نقطه لذت جنسی نمی رسیدند، سرد مزاج تلقی می شدند. 
مردان نیز گاهی از اینکه نمی توانستند همسرشان را به ارگاسم برسانند، احساس ناتوانی می کردند. این موضوع در آن زمان باعث شد زندگی های مشترک زیادی از هم پاشیده شود زیرا زنان این مسئله را به ناتوانی مرد و مردان آن را به سرد مزاجی زن ربط می دادند اما واقعیت این است که لذت جنسی برای زن مهم است و نرسیدن به ارگاسم مانع این حس نیست.

6- وانمود کردن به ارگاسم برای دوام زندگی مشترک خوب است

این باور اشتباه است. برخی زنان تلاش می کنند که وانمود کنند به ارگاسم رسیده اند تا رابطه شان با همسرشان بهتر شود در حالی که این کار به رابطه زناشویی صدمه می زند و از رسیدن زن به ارگاسم جلوگیری می کند.

از سوی دیگر، دروغگویی زوج ها را از هم دور می کند. رسیدن به ارگاسم و لذت جنسی حاصل ارتباط درست و صادقانه زوج هاست. زن است که با راهنمایی صحیح، به همسرش می آموزد چطور او را به نقطه اوج لذت نزدیک کند.

7- برخی ارگاسم ها حقیقی اند و برخی کاذب

اشتباه است. ارگاسم ممکن است به شیوه های مختلفی تجربه شود؛ همانطور که مثلا ما گاهی با شنیدن یک لطیفه لبخند می زنیم، گاهی آرام می خندیم و گاهی قهقهه می زنیم. شاید شدت یک خنده از دیگری بیشتر باشد اما همگی در پی خوشحالی بروز می کنند و همگی واقعی اند. ارگاسم نیز به هر شکلی رخ دهد، واقعی است.

8- زنانی که به ارگاسم می رسند در زندگی مشترک خوشبخت ترند!

این باور نیز اشتباه است. ممکن است زنی هرگز به ارگاسم نرسد اما از رابطه زناشویی با همسرش لذت ببرد و برعکس زنی به ارگاسم برسد اما چون همراه رابطه زناشویی عشق و نوازش وجود ندارد، از لحاظ روانی ارضا نشود.

هدف از برقراری رابطه زناشویی رسیدن به ارگاسم نیست و این موضوع تاثیری در خوشبختی زوج ها ندارد هر چند همراهی آن با نوازش و لذت جنسی زوج را به هم نزدیکتر می کند.