یکی از ۱۰ بیماری خطرناکی است که بین سنین ۵۰ تا ۷۰ سالگی شایع تر
 است و از شایع ترین بیماریهای سرطانی است و ۲ تا ۴ ٪ بیماریهای بدخیم
سرطان را شامل می شودو در قسمت اورولوژی یکی از ۳ بیماری مهم است.
مردان بیشتر از زنان (۶۰٪) به آن مبتلا می شوند.
 مصرف دخانیات همانند سیگار رل بزرگی در ایجاد آن دارد.اولین نشانه آن
معمولن وجود خون در ادرار است که در این موقع پزشک با انجام سونوگرافی به
 وجود تومور پی می برد.
بعدن با پیدایش درد در پهلوها و احساس درد در شکم همراه می باشد. اغلب معالجه
آن با برداشتن کامل کلیه است. راههای معالجه دیگری اغلب احتیاج نیست.

علت سرطان کلیه:
سلول های سرطانی در همه انسانها وجود دارد که بخودی خود می میرند ویا اینکه
تحت تأثیر سیستم ایمنی بدن، اثر مخرب خود را از دست می دهند.نقش مهم در مرگ
خودبخود سلول های سرطانی را سلول مرگ از قبل طراحی شده ای ( آپوپتوزه ) انجام
می دهد.اینکه چرا بعضی از سلولهای سرطانی، با این وجود باقی مانده و تکثیر می یابند
مشخص نیست. مطمئنن علت مشخصی سبب آن نمی شود ، بلکه فاکتورهای پیچیده ای
با همدیگر ادغام شده و منجر به سرطان می شوند.
. مصرف دخانیات (سیگار) در ایجادسرطان کلیه رل بزرگی دارد.(۲۵ تا ۳۰٪)
. اضافه وزن بخصوص در خانم ها
. اشتغال به کارهایی که در معرض تماس با پنبه نسوز و کادیوم هستند
. در بیماران دیالیزی، امکان ابتلا به سرطان کلیه، به علت ایجاد کیست های زیاد، ۳۰ برابر
می باشد که در حدود ۶٪ این افراد به مرور زمان به سرطان کلیه مبتلا می شوند.
. پیوند کلیه در افراد ، احتمال سرطان کلیه را بالا می برد.
. عوامل ژنی بندرت اتفاق افتاده(۱٪) که اغلب زود و در هر ۲ کلیه ایجاد می شود.

پیشگیری:
از مصرف دخانیات خودداری کنید.
رژیم غذایی مناسب و سالم

علائم:
. درد پهلوها یا یک پهلو
. خون در ادرار
. احساس فشار در شکم
. فشار خون بالا
. تب
. خستگی سردرد
. لاغر شدن
. پائین آمدن توانايی بدن
البته هر کدام از این علائم می تواند نشانه بیماری های دیگری باشند.

راههای شناخت آن:
. سونوگرافی 
با سونوگرافی کیست و تومور تشخیص داده می شود.
.  سی تی اسکن که همراه با داروی بیهوشی بوده و نوع بدخیم یا خوش بین
معلوم می شود.
. تستهای آزمایشگاهی( آزمایش ادرار و خون)
وقتی معلوم شد که تومور است، مرحله بعدی تشخیص اینکه به استخوان زده یا نه؟
سپس عملکرد کلیه ها بررسی می شود. با انجام آنژیوگرافی، مویرگهای خونی بررسی
می شود.سونوگرافی از شکم نشان می دهد که آیا به کبد نیز گسترش یافته؟
عکس برداری از سینه ها نشان می دهدکه آیا ریه ها نیز درگیر شده اند؟
بندرت سی تی اسکن از مغز لازم است.

تنها با نمونه برداری بعد از عمل و آزمایشات پاتولوژی عمق تومور آشکار می شود
که آیا بافت لنفاوی و یا سایر اعضای بدن درگیر شده یا نه؟

شانس بهبودی:
متفاوت بوده و هرچه زودتر شناخته شود شانس بهبودی بالاتر است. (تا ۹۵٪)
عمل:
در چگونگی عمل و نحوه آن، وضعیت بیمار، سن او ، اینکه تومور در یک کلیه است
یا هر دو کلیه واگر در یک کلیه است عملکردکلیه دیگرچگونه است ، نقش مهمی دارد.
معمولن کلیه درگیر با تومور را بطور کلی درآورده و ماهیچه های نزدیک و بافت
لنفاوی مجاور آن را نیز . اگر هر دو کلیه دچار تومور هستند و یا فرد دارای یک کلیه
است و دچار تومور شده، پزشکان سعی می کنند تومور و قسمت هایی از کلیه را درآورند
بگونه ای که عملکرد کلیه باقی بماند.
عمل با بیهوشی کامل انجام می گیرد.
ریسک عمل ۲ تا ۳٪ است.

پس از عمل:
در روزهای اول بعد عمل ، اغلب چای نوشیده می شود و وقتی روده ها دوباره عملکرد
خود را بدست آورند ، (۳ تا ۴ روز بعد عمل) غذاهای راحت و سبک به بیمار داده می شود.

شیمی درمانی معمولن در این بیماری موثر نیست ولی در موارد وخیم آن به همراه ایمن تراپی
انجام می شود.
در نوع شدید آن که به استخوان زده، کاهش کلسم در استخوان و افزایش آن در خون دیده

می شود همراه با تشنگی زیاد، تهوع،‌ استفراغ، لرزش ماهیچه ها ، یبوست و فراموشی.
می تواند با کوما و اختلال در ضربان قلب همراه شود.اغلب به بیمار توصیه می شود که

نوشیدنی زیادی بنوشدو نمکهای متعددی بخورد.
در کنار راههای متعددی که برای درمان سرطان وجود دارد، تغذیه نقش بسیار مهمی دارد.

روزه ویا کم خوری بسیار خطرناک است و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند. با

ترک سیگار ، امکان برگشت مجدد بیماری کم می شود.
به بیمار توصیه می شود خود را منزوی نکند.

تا ۳ سال بعد عمل ، توصیه می شود هر ۳ ماه یکبار، تمامی آزمایشات لازم را انجام
دهدتا خدای نکرده از برگشت سرطان ، آگاه شود.از سال سوم هر ۶ ما یک بار و پس از
چند سال ، سالی یک بار کافی است.
در حدود ۳۰ تا ۴۰ ٪ افرادسرطان کلیه مجددن آشکار می شود. در ۶۰ تا ۷۰ ٪ آنها در ۲
سال اول بروز کرده و در افرادی هم پس از ۱۵ سال بروز می کند.

بطور کلی شانس بهبودی کامل یا ۱۰۰٪ زیاد بالا نیست.

می توانید تصور کنید که انسانهایی هستند که بطور ناگهانی، قادر به

گرم کردن ویا درست کردن قهوه خود نیستند. اختلال در حافظه، داشتن

 توهم و ناآرامی از خصوصیات آنها می باشد که روزبروز بطور شدیدی دچار

 نوسان می شود. اغلب بیماران با تمام قوا با از دست دادن هویت خود مقابله

می کنند و خودشان را محکم به خاطرات باقی مانده، متصل نگه می دارند.

 آلزایمر چیست؟

در این بیماری پروتئینهایی در مغز هستند و همانند دیواره بتونی مانع کار

سلول های مغزی  که تولید استیل کولین رابرعهده دارند، می شود.

تولید استیل کولین مرتبن کم می شود و این امر ردوبدل اطلاعات بین سلول های

مغزی را بهم می زند. علت واقعی نامعلوم است . آلزایمر بندرت بر اثر تغییرات

ژنی ایجاد می شود که در این صورت از همان سنین جوانی آغاز می شود.

نشانه های آلزایمر:

از نشانه های اولیه این بیماری، فراموش کردن خاطرات موقت(در فاصله کوتاهی رخ داده)

است و بدنبال آن اختلال در تکلم و بر هم خوردن قوای فکری ( افت حافظه) می باشد

 ولی خاطرات جوانی مدتهای طولانی باقی می ماند.

تشخیص آلزایمر:

پزشکان مغز و اعصاب و متخصصان مربوطه در کلینیک های ویژه با پرسش از

 بیمار وبستگان او و انجام چندین تست ویژه و معاینات مخصوص،پی به درجه بیماری

 نیز می برند.

سؤال از بستگان بیمار بسیار واجب و حائز اهمیت است، چراکه گاهی بیمار از روی

خجالت ویاترس، نمی خواهد نشا نه های بیماری را جدی بگیرد.

درمان آلزایمر:

دارویی که عملکرد سلول های مغزی را اصلاح کند تا بحال پیدا نشده، بنابراین

معالجه ای برای درمان آن پیدا نشده ولی هر چه زودتر بیماری تشخیص داده شود،

امکان کنترل روند آن بیشتر است.

روش های درمانی چون تمرین دادن قسمت حافظه کوتاه مدت ( یادگیری شعر ، زبان

شماره تلفن و آدرس های جدید) و نگاه کردن به فیلم ها و عکس های قدیمی،

 قصه گفتن را می توان نام برد.

پیش گیری و کنترل بیماری آلزایمر:

روند آلزایمر را نمی توان متوقف کرداما با انجام ورزش های بدنی که تاثیر مثبتی بر

 روند آن دارد ، می توان تا حدی کنترل کرد.

دیابت، بیماری فشار خون بالا، بیماریهای تیروئید و نوشیدن الکل، امکان ابتلا به

 آلزایمر را بالا می برند.

محققان در صدد تولید داروهایی هستند که سیستم ایمنی بدن رادرمقابل پروتئین هایی که

 مسبب بیماری هستند،بالا ببرد. این امر می تواند سالها بطول انجامد.

داروهای متعددی برای کیفیت بخشیدن به عملکرد سلول های مغزیوجود دارند. به

 داروهایی که به جریان خون در مغز و افزایش اکسیژن و گلوکز در مغزو تبادل کلسیم

 در سلول های مغزی که در بهبودانتقال اطلاعات مغزی کمک می کنند، را می توان نام برد.

برخی پزشکان اعتقاد دارند که خوردن ویتامین E نقش مثبتی دارد.