برخی خوراکی‌ها باعث می‌شود افراد از وزن متعادل خود خارج شوند و شکم بزرگی پیدا کنند.

 ورزش، دشمن کسالت، تنبلی و بی حالی و موجب نشاط و شادابی است. انسانهایی که ورزش نمی کنند - به ویژه اگر کار بدنی نیز نداشته باشند - اغلب در خود احساس سستی، کسالت، بی حالی و بی حوصلگی می کنند، ولی اگر همین ها روزی حداقل ده دقیقه ورزش و یا نرمش کنند، شاداب سرحال و بانشاط خواهند شد.

رهبران دین ما به شدت ما را از تنبلی، کسالت و آن چه موجب آن است برحذر داشته اند. آنان کسالت و بی نشاطی را دشمن کار، فعالیت، تلاش و پیشرفت می دانند:

امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

عدو العمل الکسل، [1]

تنبلی و کسالت، دشمن کار و تلاش است.

آنان میان مؤ من و کسالت، فاصله و دوری می بینند:

علی (علیه السلام ) فرمود:

یا همام، المؤ من. . . بعید کسله، دائم نشاطه، [2]

ای همام! شخص با ایمان از کسالت به دور و همیشه بانشاط است.

آنها کسالت را کلید هر کار بد و ناشایستی می دانند:

امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

ایاک والضجر والکسل، انهما مفتاح کل سوء، [3]

از بی قراری کردن و تنبلی بپرهیز! زیرا این دو صفت، کلید همه کارهای بد و ناشایست می باشند.

آنان کسالت را هم برای دین، زیان آور می دانند و هم برای دنیا:

امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

الکسل یضر بالدین و الدنیا، [4]

کسالت به دین و دنیای انسان، زیان وارد می سازد.

ما را از اعتماد کردن در کارها به انسان کسل و بی حال، برحذر داشته اند:

امام علی (علیه السلام ) فرمود:

لا تتکل فی امورک علی کسلان، [5]

در کارهایت به انسان کسل و بی حال اعتماد مکن! (و انجام کارهایت را به او محول منما. )

پی نوشت:

 در طب سنتی، غذاهای خونساز از تنوع بسیار بالایی برخوردارند؛ هر غذای با طبع گرم و تری می‌تواند بالقوه خونساز باشد، چنین غذاهایی روی شخصیت افراد‌، رفتارها و حتی پندارهای افراد تأثیرگذارند.

به غذاهای خونساز در طب ایرانی، غذاهای دمساز نیز گفته می‌شود؛ از جمله غذاهای دمساز می‌توان "هوا"را نام برد.

هرچه هوا از لطافت و پاکی بیشتری برخوردار باشد (اکسیژن بیشتری داشته باشد) خون لطیف‌تری را تولید می‌کند؛ هوای آلوده (حاوی آلاینده‌های جوی) خون آلوده و ناپاک ایجاد می‌کند.

از غذای خونساز دیگر، می‌توان "عسل"را نام برد؛ این غذا در طب سنتی ایران جزء غذاهای "صالح الکیموس" متوسط الغذا است یعنی به‌محض ورود به کبد، تبدیل به خون می‌شود؛ این غذا، علاوه بر مغذی بودن، خاصیت دارویی نیز دارد.

از جمله غذاهای دیگری که از خاصیت خونسازی برخوردار است، می‌توان به "کنجد" اشاره کرد؛ توصیه می‌شود هر شب همراه شام یک تا دو قاشق غذاخوری از آن را کاملاً جویده و میل کنید؛ خوردن این دانه روغنی برای تقویت مو‌، چشم‌، تخمدان‌ها و بیضه‌ها بسیار مفید است.

شایان ذکر است هر غذایی که برای اعضای تناسلی مفید باشد برای چشم نیز مفید است چون این دو اندام، لطیف‌ترین جزء غذاهای مصرفی روزانه را به‌سمت خودشان جذب می‌کنند مثلاً هویج نه‌تنها برای چشم مفید است برای تقویت قوای جنسی نیز مفید است و فوق العاده خونسازی می‌کند اما توصیه می‌شود بعد از خوردن آب هویج چند دقیقه‌ای را بدوید یا قدم بزنید.

غذای دیگر "قاووت قوتوی" کرمان یا اردبیل است که ترکیبی از تخم گشنیز + زنجبیل +میخک + هل باد + شاه‌دانه + گندم + کنجد + عدس و غیره است؛ توصیه می‌شود یک تا دو قاشق غذاخوری از آن را در یک لیوان شیر مخلوط کرده و میل شود‌.

از جمله غذاهای دیگر خونساز می‌توان از "دیزی آبگوشت" با نخود فراوان یاد کرد؛ توصیه می‌شود که این غذا با شعله پایین تهیه و طبخ شود و هر لقمه آن را با جویدن کاملاً در دهان هضم کرد.

غذای بعدی "سوپ یا آب‌پزشده گوشت بلدرچین" است؛ این غذا از آهن زیادی برخوردار است حتی برای کسانی که سنگ یا شن کلیه دارند، مفید است؛ نام این پرنده در چند سوره قرآن کریم آمده است.

غذای خونساز دیگر "خوردن 21 عدد مویز صبح ناشتا" است که در روایات و احادیث نیز به آن اشاره شده و برای کاهش بلغم مغز و افزایش حافظه خوردن آن را فراموش نکنید؛ فوق‌العاده خونساز بوده و آهن فراوان دارد.

از جمله تدابیر دیگر برای دریافت غذاهای خونساز، خوردن هفت عدد "انجیر خشک" همراه صبحانه  و 9 تا 12 عدد "آلو بخارا" همراه وعده ناهار است.

خوردن ارده + شیره انگور در یکی از وعده‌های غذایی خاصیت خونسازی بالایی دارد.

برخی تدابیر برای رفع کم‌خونی

ــ پیاده‌روی روی سنگ‌ریزه‌ها یا قلوه‌سنگها روزانه 30 دقیقه به‌صورت پابرهنه 

ــ کوبیدن پاشنه پا به زمین روزانه 40 بار

ــ قرار دادن تکه آهنی که نه رنگ و نه زنگ داشته باشد داخل خورشت‌ها (حسوم)؛ توصیه می‌شود این کار را در 10 دقیقه پایانی طبخ غذاهای خورشتی انجام دهید.

ــ خواندن سوره "حدید و یس"

ــ طرز خوابیدن نیز در جهت شمال و جنوب جغرافیایی بی‌تأثیر نیست؛ تأکید می‌شود افرادی که کم‌خونی دارند از خوابیدن روی تخت‌خوابهای فرفوژه خودداری کنند، چه‌بسا کم‌خونی را در آنها تشدید می‌کند.

گیاهان و میوه‌های خونساز

ــ از جمله گیاهانی که خاصیت خونسازی دارند، می‌توان به یونجه‌، گزنه‌، شبدر‌، عناب‌، زرشک‌، آلبالو‌، انار و سیب اشاره داشت.

ــ می‌توان یونجه یا شبدر را با سالاد فصل مخلوط و میل کرد.

ــ در یک استکان عرق گزنه، دو قاشق غذاخوری شیره انگور مخلوط و میل شود.

ــ در یک استکان جوشانده گل بابونه، دو قاشق غذاخوری آب آلبالو ریخته و میل شود‌.

ــ یک قاشق غذاخوری آویشن و هفت عدد عناب را با  سه لیوان آب مخلوط کرده آن را جوشانده، صاف کرده و میل کنید.

ــ در یک لیوان جوشانده گل ختمی سه قاشق غذاخوری آب زرشک مخلوط کرده و میل شود.

ــ شب‌هنگام در یک سیب سرخ هفت عدد میخ طویله را وارد کرده و صبح‌هنگام میخ‌ها را خارج کرده و میل شود‌.

حمزه سام دلیری؛ محقق و مدرس طب سنتی و اسلامی

 یکی از میوه‌‌های بسیار مفید فصل پاییز "به" است که در کتب طب سنتی تحت عنوان "سفرجل" یاد شده که حتی می‌توان این میوه را مفیدترین میوه فصل پاییز دانست؛ میوه و دانه و شکوفه آن دارای خواص بسیاری است.

میوه به دارای مقدار زیادی فیبر غذایی، پتاسیم‌، قند و ویتامین C و فاقد چربی است؛ بیشترین املاح موجود در به، پتاسیم و فسفر و کمترین آنها روی است؛ بیشترین ویتامین‌ها در به، ویتامین C و بعد از آن ویتامین A است.

از جمله خواص "به" می‌توان به این موارد اشاره داشت:

ــ تقویت‌کننده قلب، کبد و معده

ــ تجدید و احیای روحیه

ــ ازبین‌برنده افسردگی ناشی از انواع سردردها

ــ مفید برای زخم معده

ــ تحریک‌کننده اشتها

ــ نرم‌کننده سینه

ــ ادرارآور

ــ کمک به هضم غذا

ــ جلوگیری از التهاب پلک و استراحت چشمان خسته‌ (چند قاچ به تازه را روی محل درد قرار دهید)

ــ ازبین‌برنده بوی بد دهان

بیشتر بخوانید

• طب سنتی | یکی از رموز بزرگ "سلامت دندان‌ها" که شما نمی‌دانید

ــ مفید برای کاهش وزن به‌دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر

ــ ضد سرطان به‌علت دارا بودن آنتی‌اکسیدان

ــ کمک به پایین آوردن کلسترول خون

ــ کمک به پایین آوردن فشار خون، به‌خاطر دارا بودن پتاسیم

ــ کاهش خطرات بیماری‌های قلبی به‌خاطر دارا بودن انواع ویتامین‌ها.

می‌توان دانه‌های به را خشک کرد و به‌همراه مقدار کمی آب پخت یا در آب خیساند و این محلول رقیق به‌عنوانداروی سرفه کاربرد فراوان دارد همچنین از دیگر خواص دانه به می‌توان به این موارد اشاره داشت: برای درمان ذات الریه، گلودرد، صدای گرفته و خشن مفید است، ضد تب، مفید برای اسهال، لعاب به‌دانه برای ترمیم زخم‌ها و سوختگی پوست بر اثر آتش بسیار مفید است؛ جویدن به‌دانه برای رفع کندی دندان‌ها و برای تقویت نیروی جنسی در گرم‌مزاج‌ها مفید است.