بعد از رابطه جنسی ورزش آری یا خیر ؟

یونانیان باستان بر این باور بودند  که  ورزشکاران باید قبل  از ورزش از برقراری  ارتباط جنسی  خودد اری کنند ولی  المپیکی‌های مدرن و پژوهشگران در مورد تاثیرات برقراری رابطه زناشویی زمان مسابقه‌ها و اینکه آیا خودداری از برقراری این رابطه کارکرد ورزشی را تقویت می‌کند، اختلاف‌ رای دارند.

سال‌هاست مربیان و ورزشکاران در شب مسابقه‌های بزرگ یا حتی چند هفته پیش از آن، از رابطه زناشویی پرهیز کرده‌اند اما در بازی‌های المپیک لندن ، بسیاری از مربیان و پزشکان متخصص پزشکی ورزشی، درباره این باور قدیمی تردید کردند. گفته می‌شود محمدعلی کلی، بوکسور معروف، پیش از مسابقه‌های مهم تا ۶ هفته از برقراری رابطه زناشویی پرهیز می‌کرد و در طول جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸، مربی تیم انگلیس، گلن هدل رابطه زناشویی را در طول این رویداد یک ماهه برای بازیکنان ممنوع کرد.

مارتی لیکروی، دونده آمریکایی و قهرمان دوی ۵هزار متر، ۴ دهه پیش گفته است: «رابطه زناشویی،‌شما را شاد می‌‎کند و آدم‌ شاد نمی‌رود ۵ کیلومتر بدود.» کارشناسان می‌گویند باور قدیمی «رابطه زناشویی پیش از ورزش ممنوع!» هنوز کاملا بررسی علمی نشده است اما تا به حال اغلب پژوهش‌هایی که بر اساس تاثیرات فیزیولوژیک انجام شده‌اند، نشان داده‌اند این رابطه استقامت، قدرت یا بنیه جسمی را کاهش نمی‌دهد. یان شرایر، استاد بخش پزشکی خانواده در دانشگاه مک گیل کانادا در این باره می‌گوید: «هنگامی که افراد را در آزمایشگاه بررسی می‌کنیم، «آزمون‌های کارکرد جسمی» روی آنها انجام می‌دهیم اما به احتمال بسیار زیاد در مسابقه‌ها، روان‌شناسی نقش بسیار مهم‌تری ایفا می‌‌کند. افرادی که مدعی‌اند رابطه زناشویی باعث کاهش میزان کارکرد ورزشی‌شان شده، می‎گویند علت این است که تمرکز، ستیزه‌جویی و فشار روانی‌شان برای بردن مسابقه کاهش یافته است.»

یک بازبینی بررسی‌های علمی در این باره که در نشریه بالینی پزشکی‌ورزشی منتشر شد، نشان داد رابطه زناشویی در شب پیش از مسابقه هیچ تاثیری بر تست‌های فیزیولوژیک ورزشکار ندارد. در یک بررسی ۱۴ ورزشکار سابق متاهل مورد یک تست قدرتی فشاری در روز پس از انجام مراقبت قرار گرفتند، همین تست ورزش پس از حداقل ۶ روز پرهیز از برقراری رابطه زناشویی انجام شد. نتایج نشان داد نه میزان قدرت و نه استقامت عضلات خم‌کننده دست تحت‌تاثیر رابطه زناشویی در شب پیش از آن قرار نگرفته است. پژوهشگران در دانشگاه ایالتی کلرادو در یک پیگیری بر این بررسی، ۱۰ مرد متاهل با تناسب بدنی را که بین ۱۸ تا ۴۵ ساله بودند، آزمایش کردند. در آزمایش‌های آنها قدرت فشاری، تعادل، حرکت جانبی، زمان واکنش، قدرت هوازی و ماکزیمم حجم اکسیژن (معیاری از کارایی مصرف اکسیژن در بدن) تحت‌تاثیر رابطه زناشویی قرار نگرفته بود.

یک بررسی سوم که در سال ۱۹۹۵ انجام شد، نشان داد رابطه زناشویی ۱۲ ساعت پیش از انجام یک آزمون تناسب بدنی اثر قابل‌توجهی بر قدرت حداکثر هوازی، میزان اکسیژن خون یا فشارخون ندارد.

نظریه‌ای مبنی بر اینکه محرومیت زناشویی باعث افزایش ستیزه‌جویی افراد می‌شود و انزال باعث کاهش تستوسترون – هورمونی که بر کارکرد ورزشی هم موثر است- در بدن می‌شود، هنوز به‌طور علمی ثابت نشده است.

دکتر شرایر می‌گوید: «حتی اگر این نظریه درست باشد، اغلب کارشناسان در حال حاضر معتقدند یک حد مطلوب برای ستیزه‌جویی یا تمرکز وجود دارد؛ مقدار خیلی کمتر آن و نیز مقادیر بسیار بیشتر آن کارکرد ورزشی را تضعیف می‌کند.»

از طرف دیگر، مارتین میلتون، کارشناس روان‌درمانی و روان‌شناسی مشاوره در دانشگاه سوری معتقد است اثر رابطه زناشویی بستگی بسیار زیادی به این دارد که چه کسی، با چه تعدادی، به چه مدت و به چه شیوه‌ای آن را انجام دهد. او می‌گوید: «اگر رابطه زناشویی بیش از حد مانع خوابیدن یا استراحت ورزشکار شود و ذهنش را از مسابقه منحرف کند، آشکار است که کارکرد ورزشکار افت می‌کند.»